Wis en waarachtig
/“Gefeliciteerd met je verjaardag ouwe!”
Ben ik vandaag jarig?
Welke facebookvriend denkt dat ik het leuk vind om ‘ouwe’ genoemd te worden? Is dit wel mijn account? De profielfoto vertoont wel gelijkenis met mijn weerspiegeling in het beeldscherm.
Het is een reflectie die ik alleen zie als ik dóór het beeldscherm kijk, de diepte in. Wat is hier aan de hand? Het oppervlak toont mij een leven wat ik niet herken en ik weet pas wie ik ben als ik er doorheen kijk? Is dit soms wat men bedoelt met ‘verlichting’? Of is dit het officiële begin van mijn aftakeling?
Verstopt achter een wachtwoord dat ik weet, ligt een wereld die ik niet ken. Een tijdlijn met zonnige vakanties, lachebekken, feestfoto’s en verantwoorde ‘Vind-ik-leuks’. Het is een gesteriliseerd leven, besmet met achterdocht.
Ik zoek naar aanwijzingen, aanknopingspunten. Wie is die ik die zoekt alsof zijn leven ervan afhangt? De letters rijgen zich aaneen tussen mijn slapen.
F - A - C - A - D - E - B - O - O - K
Ineens is er koele stilte. Ik ben er weer.
Voor me zie ik een leven wat ik heb gemaakt. Niet het leven dat ik heb geleefd. De stilte maakt plaats voor paniek. Wat als ik niet was teruggekeerd?
“Verwijder je account,” fluistert een stem.
“Want alleen hij die alles wist, is waarachtig.”
Enjoy now,
Miro